Elinde tutuyordun onun sonunu getiren metal parcayi.
Yere firlattin.
Onun Cansiz bedenini omuzlarindan kavrayip ileri seri sallayarak,
feryat ettin."yapmamaliydin..."Hincindan deliye dönmüstün.
Yanina gelip sana bir tokat attim.
"kendine geL.!görmüyormusun..."
Sözcükleri söylemeye cekiniyordum.Gözlerim doldu
Ona dogru egilip yanagini oksadim.
"Görmüyormusun...öLmüs..."
Beni geriye ittirdin.Sanki suratin artik hicbir ifadeyi,
hicbir sekilde tasiyamayacak kadar sertlesti.
Onu tekrar omuzlarindan tutup,basini gögsüne dogru bastirdin.
Ileri geri sallanarak saclarinda gezdirdin parmaklarini.
Fisiltilarini duyuyordum."yapmamaliydin..."
O öLmüstü sen ise onun cansiz bedenine sarilip,
düzenli melodilerle hep ayni kelimeyi fisildiyordun.
"yapmamaliydin..."
O ölmüstü sen ise kendine zor bir öLüm secmistin.
Orda cildirisini,yavas yavas eriyisini izleyemezdim.
Ellerimi tüm gücümle yanaklarima bastirdim.
Sonra sana dogru gelerek."yeter" dedim.
Onu geriye iterek ayirdim senden.
Seni ellerinden tutarak ayaga kaldirdim.
"Yeter"
Tek kelime etmedin.Bakislarin yere kilitlenip kalmisti.
Aglamaya basLadim.
Yüzünü avuclarima alarak,"Nolur,yeter.."dedim.
Daha yumusak bir ses tonuyla.
Sadece aglamani istiyordum.
Bir kelime ciksin istiyordum agzindan.
Gözlerin parladi birden.
Endiseli baktin yüzüme.
Bir adim geri attin ve ona carptin.Ama dönüp bakmadin bile.
Ellerini dudaklarina kabakürdün.
Sana dogru yaklastim.
Gözlerini gözlerime dikmistin.Hic kipirdamadan bakiyordun.
Korkutmustu beni bu sessizlik.
Elimi yüzüne kabakürdüm.
Diyecek hicbir sözcük kalmamisti sanki.
Omuzlarindan tutup seni kendime cektim.
Saclarindan tutup kafani omuzuma yasladim.Ve aglamaya basladim.
Istedigim omuzuma düsecek bi damLa gözyasiydi.
Yada fisiltiyla da olsa bir sözcük...
Aglamaya basladim,sarildigimda sana bedenimin nasiL titredigini hisset diye.
Kalbim,atislarini gözyaslarimdan nasil kistigini duy diye.
Aglamaya basladim.Belki o an sende aglarsin diye.
Eskiden aglayarak sana geldigimde,bana sarilir,görmememi umut ederek,savustururdun gözyaslarini.
Birden nefes alislarin degisti.Endiseyle ellerimi saclarindan cekip omuzlarinda birlestirdim.
Ve sirtimda sonsuz bir aci...
Acinin hinciyla parmaklarimi olabildigince bastirdim sirtina.
Ve kan sirtimdan süzülmeye basladiginda,kayip gittim kucagindan.
Yere düstügümde yanima oturdun.Sirtima sapladigin bicagi pervasizca cektin.
Gözlerim yere dogru kaymis,ama hala seni izliyordu.
Ellerini yere koyup yüzüme dogru egildin.
Yanagima bi öpücük kondurdun.Alev gibiydi dudaklarin.
O an duydum bedenimdeki ölüm soguklugunu ve kapadim gözlerimi.
Son nefes araliginda var gücümle actim gözlerimi.Yanimda uzanmis bana bakiyordun.
Gülümsedin ve yanagima kabakürdün elini.
Gözlerimi tekrar kapattigimda kanin,bileginden dudaklarima sizdigini hissediyordum.
Yan yana dizilmis üc cesettik artik.
Tipki eskiden oLdugu gibi...