Gece...
O gece yagmur yagmasaydi,gelseydim sana.Kucagimda gökten yagan umutlarla.Sana yaklastigim her adim agirlasan,agirlastikca yoran,yordukca yitirdigim umutlarla.Hüznümü paylasmasaydi gökler.Bulutlar penceremden sizin evin balkonuna yol yapmasayi.Yildizlar ayartmasaydi belki,gelirmiydim sana yine o gece..
Bir peri belirdi önce aynamin icinde.Gülümsedi en masum tavri takip yüzüne.Önce saclarimda gezdi pembe,minik kanatlari,sonra ellerimde.Yatagimdan kalkmam,üstümü giyinmem,saclarimi taramam kac uzuuun uzun saniyemi aldi,hatirlamiyorum.Pencereye dogru getirdi beni.Bulutlar vardi,gri bulutlar.Biri bir rüzgarla tuttu kolumdan,biri bir parca isikla aklimi aldi.
Boylu boyunca uzandim bulutlara,gri bulutlara.Geceydi,yildizlar geldi,saclarima bir parlaklik minnet etti.Kelebekler kücük kücük ciceklerle belirdi.Günes bile batmisti ya benim icin!Ay en parlak yüzünü gecirmisti üstüne.Geceydi,kuslar gipta etti.Bir yildiz geldi,egildi.Dogrulup ellerimi uzattim ona dogru ve kaydim buluttan bosluga.Balkona düsmüsüm.Ellerimi cama dayadim.Saksidaki yaseminler solmustu,kizgindim!
Sonra zaten yagmur basladi.Seni bekledim balkonda,biraz da islandim.Sagolsun komsunun asmasi pek bir nazikmis egildi bana dogru ki zaten geceydi...göz gözü görmezdi.Uzakta olan pencereme baktim,kapiyi actin.Suratinda tatli bir gülümseme.Ellerini saclarima kabakürdün ve zaten islakti.Parmaklarini yanaklarimda gezdirip,üsümüssün,dedin ki üsümüstüm.Yagmurluydu hava,yoksa niye geliyim sana,zaten geceydi!
Ellerimi tutup iceri kabakürdün beni.Yanima oturdun,karsima.Üsümüstüm.Ayaklarimi cektim karnima dogru,kafami dizlerime dayadim.Ellerin saclarimdaydi.Kapadim gözlerimi,huzur,bumuydu.Kafami kaldirdim,islak saclarimin arkasindan baktim sana.Ellerini aldim ellerime,öptüm.Dizlerimin üstüne koyup,basimi ellerine yasladim.Bütün gece öyle kalabilirdim,yagmurda yagiyordu zaten,kizmisti bulutlar belki bu asIk kiza,kizsinlar.Geri de kabakürmezler belki beni,kabakürmesinler zaten.Sadece bir gece benim olsun ellerin,huzurum onlar benim...Aglasam da zaten ki agladim ne farkeder islaktim,üsümüstüm ve geceydi!Caresizdim.
Tek kelime etmedim,yaseminler umrumda degildi.Bulutlarda kizsinlar,yildizlarda ve hatta kelebeklerde.Ne geceydi,ne de yagmur yagiyordu.Ellerindi ölümümle yasamim arasindaki bosluk,ellerindi tebessümlerimdeki ve gözyaslarimdaki mutluluk.
Evet geceydi ama ne farkeder,övünmesin ne beni buraya getiren oydu,ne islatan,ne huzur veren.Ben yine gelirdim sana,ve bilirsin aglayip yanaklarimi islatarak ve yoklugunda ölesiye bir sogukla ve yine ellerin ölümümle yasamimin arasinda...