Koray Avcı

Biz
siyah beyaza gönül verenler, başından yıldızları saymakla uğraşmayıp,
renklerimizin peşinden koştuk, tek sevda onu bildik.. Öyle oyuncular
istedik ki, kendini bizden saysın, en az bizim kadar heyecanlansın,
arkasına bakmasın.. Forma sırtına yapıştığında, siyah beyaz olduğu
için şükretsin, bizim için oynasın.. En kötü, en hasret zamanlarımızda
bile divaneyiz aşkımızla.. Tek istediğimiz forma hakkı, tek
istediğimiz emek.. Ne geldiği takımdan severiz oyuncuyu, ne adından,
ülkesinden.. Böyle bir duruş bizimkisi..




Başkaları yıldız getirdik diye sevinirken, onların aldıklarının
yanında Koray’ın adı pek şatafatsız kalırken, sonuç hepsinden fazla
sevindirici, hepsinden fazla gurur verici..



Koray
Avcı.. Ne milyonları peşinden sürükleyecek bir yıldız, ne de mevkisi
gereği göze batacak biri.. Susup, maçta konuşan bir Kartal..
Beklemediğimiz bir zamanda, kafalarda sıkıntı yaratacak bir ortamdan
geldi.. Belki o da düşünmezdi.. Belki sadece doğru zamandı.. Kalplerin
ortak attığı anlaşıldığında söylenen her söz, memnuniyetle yutuldu..
Böyle bir oyuncu kazanıldığı için şükredildi..



Biz
onun gereksiz hırslara bürünmeyişini, soğukkanlılığını, topu
çaldığında durup oyunu okumasını, top ayağındayken ileriyi süzüşünü,
hep motive oluşunu, motive ettirişini, tribüne kadar girip bir
engelliye formasını giydirişini, Fener'e golünü ve içten, Beşiktaşlı
sevincini sevdik..



Saygı
duydun, hissettirdin.. Herkes yürürken sen koştun.. Şansını yaratıp,
şansımız oldun.. Böyle bir duruş seninkisi.. Gözü kapalı güvendiğimiz,
adam gibi adam Koray Avcı.. Akıttığın her damla tere helal olsun..